Όποιος μιλάει για τον παγκοσμιοποιημένο καπιταλισμό σκέφτεται συνήθως μερικούς δισεκατομμυριούχους που κυριαρχούν στον πλανήτη. Αυτοί, ωστόσο, δεν θα μπορούσαν μόνοι τους να κρατούν τους μοχλούς της εξουσίας. Η παγκοσμιοποίηση συνοδεύεται με τη γένεση μιας νέας μισθωτής μπουρζουαζίας της οποίας οι φιλοδοξίες απειλούν τις εθνικές μεσαίες τάξεις. Αλλά αυτή η νέα τάξη θα μπορέσει, άραγε, να εξασφαλίσει την επιβίωση του συστήματος, χωρίς να τρέφεται από την πολιτική κουλτούρα και τον πολιτισμό της παραδοσιακής μπουρζουαζίας; Τα γεγονότα, μάλλον, και όχι η βούλησή τους είναι εκείνα που αναγκάζουν τους κυβερνώντες να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Μέχρι τώρα τις άφηναν στις «αγορές», που (…)→
