Η Ιταλία παραμένει μια εξαιρετική περίπτωση. Δύο χρόνια μετά την εκλογική της νίκη το 1996, η πρώτη κυβέρνηση των αριστερών δυνάμεων αντιμετώπισε κρίση για τον προϋπολογισμό του 1999: το νεοσύστατο Κόμμα της Κομμουνιστικής Επανίδρυσης (PRC) απέσυρε την υποστήριξή του από την κυβέρνηση, κάτι το οποίο είχε αποφασιστική σημασία στη Βουλή (1). Θα είχαμε νέες εκλογές, αν ο εντολοδόχος πρωθυπουργός δεν κατάφερνε να εξασφαλίσει, στη θέση των ψήφων του PRC, τις ψήφους της Δημοκρατικής Ρεπουμπλικανικής Ένωσης (UDR), ενός μικρού σχηματισμού από πρώην χριστιανοδημοκράτες συσπειρωμένους γύρω από τον πρώην πρόεδρο της δημοκρατίας Φραντσέσκο Κοσίγκα, οι οποίοι είχαν εκλεγεί με τον Πόλο της Ελευθερίας (…)→
