Αρκεί, άραγε, μια μειοψηφία να αυτοαποκαλείται «κοινωνία των πολιτών» για να μπορεί να απαιτεί την ανατροπή ενός δημοκρατικά εκλεγμένου προέδρου; Αυτό πίστεψαν, στη Βενεζουέλα, η εργοδοσία, ένα διεφθαρμένο συνδικάτο, η Εκκλησία, οι μεσαίες τάξεις και τα μέσα ενημέρωσης που, στις 11 Απριλίου, με τη βοήθεια επίορκων στρατηγών, έκαναν πραξικόπημα κατά του Ούγο Τσάβες.→