Πριν εγκαταλείψει την πρωθυπουργική κατοικία της Ντάουνινγκ Στριτ 10, στις 27 Ιουνίου, ο Αντονι Μπλερ επιμένει να συναντηθεί με τον Νικολά Σαρκοζί, τον νέο πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας. Αυτό το γεγονός είναι αποκαλυπτικό του κατά πόσον ο «μπλερισμός» μπορεί να θεωρείται «αριστερά». Σε κάθε περίπτωση, από τη δεκαετία της πρωθυπουργίας του η Ιστορία θα συγκρατήσει, κυρίως, την άνευ όρων συστράτευσή του με την Ουάσιγκτον, η οποία οδήγησε στην καταστροφική επέμβαση στο Ιράκ, αλλά και την άρνησή του να έρθει σε ρήξη με την πολιτική των συντηρητικών προκατόχων του και ιδιαίτερα της Μάργκαρετ Θάτσερ.→