Οκτώβριος 2007
-
Τα γεράκια πετούν πάνω από το Ιράν
Harrison S. Selig«Πρέπει να προετοιμαστούμε για το χειρότερο», δήλωσε ο Μπερνάρ Κουσνέρ, «και το χειρότερο», εξήγησε, «είναι ο πόλεμος». Η δήλωση του υπουργού Εξωτερικών σχετικά με το Ιράν προκάλεσε αρκετές επικρίσεις και ανέδειξε τις αποχρώσεις της νέας γαλλικής διπλωματίας. Κυρίως επιβεβαίωσε ότι οι ΗΠΑ εξετάζουν πολύ σοβαρά το ενδεχόμενο στρατιωτικής επιχείρησης ενάντια στην ισλαμική δημοκρατία. Στην πραγματικότητα, παρά τις προφυλάξεις και τους ελιγμούς για την ανάγκη παραμονής στη διπλωματική οδό, ο Λευκός Οίκος έχει ήδη ξεκινήσει την κλιμάκωση εναντίον του Ιράν, επιτρέποντας «μη θανατηφόρες» ενέργειες στο εσωτερικό της χώρας και βοηθώντας αποσχιστικές οργανώσεις, είτε πρόκειται για Άραβες, είτε για (…)→ -
Η φούσκα Σαρκοζί άρχισε πια να σπάει
Ignacio Ramonet -
Μόρφωση εισηγμένη στο... χρηματιστήριο!
Charle Cristophe
-
Πλούσιοι, Άραβες και τρομοκράτες
Warde IbrahimΤα ψέματα σχετικά με τα «όπλα μαζικής καταστροφής» στο Ιράκ εξηγούν την απώλεια αξιοπιστίας του προέδρου των ΗΠΑ, πολύ περισσότερο από ό,τι τα παραμύθια του για τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας. Ωστόσο και στις δυο περιπτώσεις, επιχειρήθηκε χειραγώγηση χωρίς όρια, με τόσο παράλογους μύθους που θα μπορούσε να πιστέψει κανείς ότι προέρχονταν από ένα κακό βιβλίο με κινούμενα σχέδια. Οι επινοήσεις της Ουάσιγκτον για τα χρήματα της τρομοκρατίας τής επέτρεψαν πάντως να ελέγξει καλύτερα την τεράστια κίνηση κεφαλαίων σε ολόκληρο τον πλανήτη.→ -
Το κόστος μιας αντισυμβατικής γνώμης
Aguire Mariano«Πώς είναι δυνατόν να κατόρθωσε να γίνει πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών αυτός ο άνθρωπος;», αναρωτιέται στο κύριο άρθρο της η «New York Post», στις 15 Ιανουαρίου του 2007. Διαβάζοντας αυτή τη φράση, κάθε μη ιδιαίτερα ενημερωμένος αναγνώστης νομίζει ότι η εφημερίδα, που ανήκει στον όμιλο του Ρούπερτ Μέρντοχ, επιτίθεται στον Τζορτζ Μπους. Κι όμως, δεν πρόκειται για κάτι τέτοιο. «Από αποτυχημένος πρόεδρος, μετατράπηκε σε φίλο των αριστερών τυράννων και σε μανιώδη διώκτη οποιουδήποτε μπορεί να αντιπροσωπεύει τα θεμιτά συμφέροντα της Αμερικής». Μα ποιος είναι αυτός ο πρόεδρος, «ο σύμβουλος δημοσίων σχέσεων του μακαρίτη Γιάσερ Αραφάτ», «ο άνθρωπος που δαιμονοποιούσε το Ισραήλ» και ο οποίος, (…)→