Απρίλιος 2008

Εδώ και πολλές δεκαετίες, το Opus Dei, η οργάνωση που περιγράφηκε με τα πιο μελανά χρώματα από μυθιστορήματα όπως ο «Κώδικας Ντα Βίντσι», που συνδέθηκε με τον φρανκισμό και τις δικτατορίες της Νότιας Αμερικής και που φημίζεται για την επιρροή που διαθέτει, εξακολουθεί να ασκεί μεγάλη γοητεία και να προκαλεί πολλές ανησυχίες. Πλέον, όμως, γινόμαστε μάρτυρες μιας σταδιακής αποκατάστασης της εικόνας της, χάρη σε μια έξυπνη κι αποτελεσματική εκστρατεία επικοινωνίας. Πόσω μάλλον που, από την εποχή της αγιοποίησης του ιδρυτή της Χοσεμαρία Εσκριβά ντε Μπαλαγκουέρ από τον πάπα Ιωάννη Παύλο Β’, το 2002, η σκλήρυνση της Καθολικής Εκκλησίας εξοικειώνει σιγά σιγά τους πιστούς της με το μήνυμα αλλά (…)→

Στις 15 Φεβρουαρίου 2008, δώδεκα ημέρες μετά το πραξικόπημα που παραλίγο να τον ανατρέψει, ο πρόεδρος του Τσαντ, Ιντρίς Ντέμπι Ιτνο, κήρυξε τη χώρα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Η Γαλλία, η οποία ακόμη μία φορά τον έβγαλε από τη δύσκολη θέση, αγνόησε τις επικρίσεις των ανθρωπιστικών οργανώσεων, που ανησυχούν για τη μοίρα των αντιφρονούντων. Όμως, η κρίση υπερβαίνει τα ευάλωτα σύνορα του Τσαντ. Για την ακρίβεια, το Σουδάν και ο πόλεμος στο Νταρφούρ έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην επίθεση των ανταρτών, τροφοδοτώντας τους φόβους για γενίκευση της διαμάχης στην ήδη αποσταθεροποιημένη περιοχή.→

Μόνο χάρη σε μια σοβαρή έκπληξη ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι δεν θα γίνει πρωθυπουργός για τρίτη φορά. Τη νίκη του, όμως, θα την οφείλει λιγότερο στους οπαδούς του και περισσότερο στην αποτυχία της απερχόμενης κυβέρνησης του αντιπάλου του Ρομάνο Πρόντι και στην έλλειψη μιας πραγματικής πολιτικής δύναμης ανανέωσης. Στο Κόμμα των Δημοκρατών της Ιταλίας αντί προγράμματος προβάλλεται το πρόσωπο του Βάλτερ Βελτρόνι. Όσο για την Αριστερά του «Ουράνιου Τόξου», η εκλογική αναμέτρηση ήρθε πολύ νωρίς.→