Σεπτέμβριος 2013

Φιλίες, σκέψεις, ανταλλαγές, ταξίδια: Οι περισσότερες ανθρώπινες δραστηριότητες δίνουν πλέον υλικό για τη μαζική παραγωγή ψηφιακών δεδομένων. Η συλλογή και η ανάλυσή τους ανοίγουν συχνά ενθουσιαστικές προοπτικές, ιδιαίτερα για τις μεγάλες επιχειρήσεις. Ταυτόχρονα όμως, η «δεδομενοποίηση» του κόσμου δημιουργεί απειλές για τις ατομικές ελευθερίες, όπως δείχνει το πολυπλόκαμο πρόγραμμα παρακολούθησης που πρόσφατα αποκαλύφθηκε ότι «τρέχουν» οι ΗΠΑ.→

Οι αποκαλύψεις του Εντουαρντ Σνόουντεν σχετικά με τις διαστάσεις που έχει λάβει η αμερικανική κατασκοπεία συνάντησαν μάλλον χλιαρές αντιδράσεις από τους ευρωπαίους ηγέτες. Οι ίδιοι ωστόσο, δεν δίστασαν να ακινητοποιήσουν το αεροπλάνο του προέδρου της Βολιβίας Έβο Μοράλες, επειδή υποψιάζονταν ότι μετέφερε κρυφά τον αμερικανό.→

Πριν γίνει πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας, ο Ρόμπερτ ΜακΝαμάρα είχε γίνει γνωστός ως ο εγκέφαλος ενός πολέμου στο Βιετνάμ που σχεδιάστηκε από την αμερικανική πνευματική ελίτ με βάση τις πιο προχωρημένες τεχνικές αξιολόγησης. Το πρόγραμμα κατασκοπείας Prism δεν υπήρχε ακόμη, όμως η παραγωγή αριθμών και η συλλογή δεδομένων είχαν ήδη τεθεί σε πλήρη λειτουργία.→

Αποτελεί υποχρεωτικό σταθμό για τους Βορειοκορεάτες οι οποίοι με κίνδυνο της ζωής τους κατορθώνουν να φτάσουν στο Νότο: διαμονή τριών μηνών στο κέντρο υποδοχής του Χαναγουόν, που αποστολή του είναι να τους διδάξει τους κανόνες που διέπουν το νέο τους σύμπαν. Πριν το μεγάλο άλμα στον αληθινό κόσμο...→

Τον Σεπτέμβριο του 2011, οι Χιλιανοί φοιτητές, υποστηριζόμενοι από ευρύτατα τμήματα της κοινωνίας, εξεγέρθηκαν ενάντια στο υπέρογκο κόστος της ανώτατης εκπαίδευσης. Και έβαλαν τέλος σε μια μακρόχρονη άρνηση της πραγματικής κληρονομιάς του Σαλβαδόρ Αλιέντε.→

«Δεν πρέπει να αφήσουμε τη Λατινική Αμερική να θεωρεί ότι μπορεί να ακολουθήσει το συγκεκριμένο δρόμο χωρίς να υποστεί τις συνέπειες», ξεκαθάριζε κοφτά ο Αμερικανός πρόεδρος Ρίτσαρντ Νίξον ενώπιον του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας, στις 6 Νοεμβρίου του 1970. Δύο ημέρες πρωτύτερα, ο σοσιαλιστής πρόεδρος Σαλβαδόρ Αλιέντε είχε κερδίσει τις εκλογές στη Χιλή. Ο συνασπισμός που έφερε την Αριστερά στην εξουσία είναι εύθραυστος και ο Λευκός Οίκος είναι ήδη αποφασισμένος να κάνει την οικονομία της χώρας «να ουρλιάξει». Μετά από πολλούς μήνες αποσταθεροποίησης (με θεσμικούς ελιγμούς, εργοδοτικές απεργίες, διαδηλώσεις, απόπειρες πραξικοπήματος κ.λπ.), παρεμβαίνει ο χιλιανός στρατός. Υποστηρίζεται (…)→