Απρίλιος 2007

Η εξωτερική πολιτική λέγεται δεν βοηθά κάποιον να κερδίσει τις εκλογές, αντιθέτως, μάλιστα, μπορεί να τον κάνει να τις χάσει. Γι’ αυτό, άλλωστε, οι υποψήφιοι της γαλλικής προεδρικής εκστρατείας συντηρούν την αοριστολογία γύρω από τα πιο καυτά ζητήματα των ημερών: το Ιράν και την Παλαιστίνη. Τα διεθνή διακυβεύματα, αν και κρίσιμα για τον μετα-ψυχροπολεμικό κόσμο, τους κινητοποιούν ελάχιστα. Ωστόσο, όλοι ανεξαιρέτως θεωρούν ότι η υπεράσπιση των δικαιωμάτων του ανθρώπου πρέπει να αποτελεί το πρωταρχικό κριτήριο της εξωτερικής τους πολιτικής. Κάπως ανεπαρκές, δεν βρίσκετε;→

Η έκπληξη στο τέλος του 2006 δεν ήρθε από τη Βενεζουέλα. Ακόμη και ο διεθνής τύπος, που δεν δείχνει καμία συμπάθεια στον Ούγο Τσάβες, είχε προβλέψει την επανεκλογή του. Ο Τσάβες κέρδισε τις εκλογές στις 3 Δεκεμβρίου με ποσοστό 62,89%, χάρη στα προγράμματα κοινωνικής πολιτικής. Ποιος, όμως, θα στοιχημάτιζε για τη νίκη του αριστερού υποψηφίου Ραφαέλ Κορέα στον Ισημερινό; Ποιος περίμενε ένα τέτοιο αποτέλεσμα;→

Τέσσερα χρόνια μετά, η αποτυχία του αμερικανικού πολέμου στο Ιράκ είναι ολοφάνερη σε πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο, εξίσου, όμως, και στον τομέα της ανοικοδόμησης. Δεκάδες εκατομμύρια δολάρια επενδύσεων διασπαθίστηκαν, έγιναν λεία για εταιρείες όπως η Χάλιμπερτον, η οποία μόλις ανακοίνωσε τη μεταφορά της έδρας της από το Χιούστον στο Ντουμπάι.Οι Δημοκρατικοί, που διαθέτουν την πλειοψηφία στο Κογκρέσο, πρότειναν νομοθετικά μέτρα για τον καλύτερο έλεγχο των πόρων αυτών, μέτρα στα οποία αντιτίθεται η κυβέρνηση Μπους.→