Μάρτιος 2010

Οι αμφισβητούμενοι διορισμοί του Βέλγου Χέρμαν βαν Ρομπάι και της Βρετανίδας Κάθριν Άστον αντίστοιχα στις θέσεις του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και του ύπατου εκπροσώπου της Ένωσης για την Εξωτερική Πολιτική και την Πολιτική Ασφαλείας, στις 23 Νοεμβρίου 2009, επιβεβαιώνουν ότι τα κράτη-μέλη επιθυμούν να διατηρήσουν τον έλεγχο της κοινής εξωτερικής πολιτικής.→

Το 2050, στον πλανήτη Γη εκτιμάται ότι θα διαβιούν 9,3 δισεκατομμύρια άνθρωποι, οι διατροφικές ανάγκες των οποίων δεν φαίνεται, για την ώρα, να απασχολούν τη διεθνή κοινότητα. Στις φτωχές χώρες, όμως, όπου αναμένεται δημογραφική έκρηξη, η πρόκληση τρομάζει. Εκεί ζει η πλειονότητα των χρόνια υποσιτιζόμενων, κι επίσης εκεί ξέσπασαν, το 2007 και το 2008, οι «εξεγέρσεις της πείνας», που συνδέονται με την εκτίναξη των τιμών των αγροτικών προϊόντων.→

«Δεν θα πληρώσουμε την κρίση σας»: Τα πανό που ανέμιζαν τον Φεβρουάριο στην Αθήνα, όπου οι απεργίες ενάντια στα σχέδια λιτότητας διαδέχονται η μια την άλλη, θα ταίριαζαν και στην Ισλανδία, όπου οι πολίτες έχουν εξαγριωθεί στην ιδέα ότι θα κληθούν να πληρώσουν τα φαραωνικά χρέη που τους κληροδότησε η κατάρρευση του τραπεζικού τομέα. Τα ίδια συνθήματα εύλογα θα ακούγονταν και στις διαδηλώσεις των Ισπανών που διαμαρτύρονται για την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης. Όπως, εξάλλου, και στις πορείες εκατομμυρίων εργαζομένων που έχουν χάσει τη δουλειά τους από την αρχή της οικονομικής ύφεσης. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, που διακηρύσσει ότι πρέπει να «σταθεροποιηθούν» οι κοινωνικές δαπάνες, (…)→